Auteur: Wessel Aslander Datum: 13/07/2017 Categorie: Column

Kleine bedragen, grote gevolgen (1)

Na Helmut Kohl is ook Simone Veil overleden. Mocht u haar niet kennen: de Française was met 17 jaar een van de weinige (Franse) overlevenden van Bergen-Belsen en Auschwitz. Ze streed o.m als advocate en parlementariër voor vrouwenrechten, was minister van Gezondheid en de 1^e vrouwelijke voorzitter van het Europees Parlement; daarna zat ze nog 12 ½ jaar in datzelfde parlement. Met haar gaat een groot mens heen en het is dan ook niet vreemd dat Frankrijk haar de eer gaf om met een militaire ceremonie te worden herdacht in het Hotel des Invalides in Parijs en bijgezet te worden in het Pantheon. Dit laatste is voorbehouden aan zeer prominente Fransen en zij is pas de 4^e vrouw die daar nu herdacht kan worden. Alleen al haar leeftijd (ze ging op de 90 aan) was een totale overwinning op de nazi’s, die veel van haar familieleden en bekenden omgebracht hebben. Maar ook de vele behaalde resultaten en prijzen in haar leven als advocate en politica spreken zeer tot de verbeelding; mede daarom draafden de laatste 3 gekozen Franse presidenten allemaal op ! Ik hoop dat deze in vele opzichten bewonderenswaardige en sterke vrouw, alsmede haar leven en verdiensten, een voorbeeld mogen zijn voor toekomstige generaties vrouwen …

Werknemers krijgen steeds minder ‘van de koek’ …

Zoals ik al jaren schrijf daalt het aandeel van de winst dat bedrijven aan salaris uitkeren aan hun werknemers nog steeds. Voor de eeuwwisseling was dat nog meer dan € 0,80 per verdiende euro maar volgens het CBS is dat op dit moment slechts € 0,73. Dan zou u zich af kunnen vragen waar ondergetekende zich druk over maakt, maar eigenlijk zou u dat moeten weten; tenminste horen te weten. Dit verschil van € 0,07 komt in de praktijk namelijk neer op vele tientallen miljarden per jaar ! In normale omstandigheden berekend, want tijdens recessies en crises dalen de bedrijfswinsten natuurlijk sterk en moeten bedrijven zich aanpassen. Dat doen zij onder meer door (al dan niet gedwongen) ontslagen door te voeren, lonen van bestaande en/of nieuwe werknemers te verlagen (soms zelfs grof) en / of minder dividend uit te keren. Maar nogmaals: in normale situaties zouden werknemers een stuk meer ‘van de koek’ moeten krijgen dan nu. Nu hoort u mij niet klagen want een belangrijk deel van het bedrag dat werknemers nu niet krijgen wordt aan aandeelhouders uitgekeerd. Ondanks dat het niet moeilijk is om te verzinnen wat voor economisch negatieve gevolgen hieraan gekoppeld zijn, leg ik dat in de volgende alinea uitgebreid uit. Het is namelijk van groot belang en mag niet verward worden met de stijgende koopkracht van werknemers, die de laatste pakweg 12 kwartalen aan de gang is …

Opgelopen ‘Wassenaar’-achterstand nog láng niet gecompenseerd …

Dat komt namelijk vooral door de tijdelijke deflatie (onder meer door de zeer lage olieprijs), zodat werknemers / consumenten per saldo iets MEER koopkracht krijgen. Dat was al een kleine 15 jaar niet meer voorgekomen, mede door aanhoudende loonmatiging in ons land, zodat de koopkracht van burgers sterk was geslonken. Het is dan ook helemaal niet vreemd dat het herstel uit de crisis zo moeizaam ging en langdurig was; nog afgezien van het feit dat de regering meer dan 50 miljard bezuinigde ! Nee, de loonstijgingen die de laatste jaren zijn uitgedeeld hielden op zijn minst gelijke tred met de stijgende winsten van de bedrijven zodat het percentage voor werknemers niet steeg. Dat was dan wel weer goed voor de koopkracht, maar het waren zeker geen dramatische ontwikkelingen. Met bovenstaande kennis in het achterhoofd is het evenmin reemd dat diverse prominenten en instellingen de laatste jaren pleiten voor extra loonstijgingen; overigens analoog aan eerdere oproepen van ondergetekende. Het heeft er alle schijn van dat dit proces nu, met het verder aansterken van de NL-economie, alsnog op gang komt. In dat geval hoort u mij zeggen: beter laat dan nooit maar het had al vele jaren veel beter kunnen gaan in ons land als de verantwoordelijke politici zich dergelijke zaken veel eerder hadden beseft ! Het ergste eraan is dat dit allemaal makkelijk te voorspellen was, maar dat de betreffende politici hun tunnelvisie HOE DAN OOK door wilden rammen …

PS. Door ziekte is er niet elke dag een column, of zijn ze soms kleiner dan normaal.