Bevers zijn fascinerende en mogelijk zelfs intelligente dieren omdat zij als een van de zeer weinige soorten, maar net als de mens, in staat zijn om een groot deel van hun omgeving naar eigen wens te vormen. In theorie zijn ze een makkelijke prooi voor natuurlijke roofdieren maar doordammen te bouwen en hun burcht in het ontstane meertje ze bouwen, zijn ze bijna onaantastbaar geworden. De bever was in Nederland uitgeroeid, uiteraard om egoïstische menselijke redenen, al erkende iedereen dat het dier van grote ecologische waarde is. Toen het dier eind vorige eeuw opnieuw geïntroduceerd werd was ik dan ook zeer enthousiast en verwachtte dat er plaats zou zijn voor enkele duizenden dieren in beken, plassen en rivieren. Limburg, een van de provincies waar ze uitgezet zijn, telt nu rond 500 bevers en dus is er sprake van een zeer succesvolle re-integratie. Maar wat schetst mijn verbazing ? De provincie wil de beschermde bevers (als laatste stap) ‘afmaken omdat ze overlast en schade veroorzaken’.  Bevers kunnen niet lezen welke gebieden wél en niet toegestaan zijn en kunnen ook niet voor zichzelf lobbyen en er zijn genoeg alternatieven om het op diervriendelijker manieren te regelen ! Belangrijkste klacht (u lachts zich een breuk): de dieren bouwen dammen en doen graafwerk. Natuurlijk, dat is het meest opvallende en ecologisch meest waardevolle wat bevers doen; dat weet je toch al voorafgaande aan de herintroductie ? Rond die zelfde tijd kregen jagersclubs zware subsidies en wordt duidelijk dat dit een politiek spelletje is ! Geld en geweren winnen en wie is de l#l ? Dat is (altijd) de zwakste …

Kortingsgrenzen lijken al te zijn overschreden …

De internationaal geroemde maar tevens bekritiseerde NL-onderhandelingen over medicijnprijzen en vergoedingen lijken inmiddels op de grens te liggen van hetgeen menselijk aanvaardbaar is. Voor de hand liggende kritiek uit de bepaald niet armlastige farmabranche daargelaten is het beleid dat zorgverzekeraars in principe alleen de goedkoopste variant van geregistreerde medicijnen vergoeden, steeds minder de beste oplossing voor veel patiënten. Iedereen begrijpt dat dit voor een doosje paracetamol geen probleem is maar het wordt héél anders als het gaat om ernstige aandoeningen en / of specifieke medicijnen. Zo kunnen diverse medicijnen chemisch erg veel op elkaar lijken maar toch een redelijk andere werking hebben en voor de ene patiënt veel effectiever zijn dan voor de andere. Fabrikanten kunnen medicijnen echter ook zó specifiek maken dat zij alleen op bepaalde (b.v genetische) gebieden werkzaam zijn. En bij de ene patiënt niets uithalen terwijl ze bij de andere patiënt hoog-effectief zijn ! Aangezien verzekeraars van tevoren niet weten welk medicijn voor welke toekomstige patiënt het best is, is het principe van alleen het goedkoopste medicijn vergoeden beslist niet in het belang van de patiënten. Nu zijn er wel enkele uitzonderingen op die regel omdat voor bepaalde ziektes maar 1 of slechts enkele fabrikanten medicijnen maken enz. Hoezeer ik de drang naar prijsbeperking- en verlaging ook begrijp (dat is in ieders belang en de fabrikanten maken winst genoeg); er zijn grenzen aan en steeds meer patiënten lopen daar tegenaan (niet in de laatste plaats door hogere sterftecijfers) …

Zo kan het ook, maar het is zeer ongewenst en moreel illegaal …

Onlangs werd weer een heel nieuwe stap toegevoegd aan de voortdurende strijd om patenten en (semi)monopolie-posities van farmaceutische fabrikanten. Zo vechten zij regelmatig de patenten van andere fabrikanten aan omdat zij zelf het patent op een bepaald product te hebben; dat loopt overigens lang niet altijd. Farmaceut Allergan lijkt die voortdurende juridische strijd beu te zijn en zette een drastische stap. Zij verkocht haar patent op een duur middel tegen droge ogen (Restasis) aan de indianenstam Mohawks voor € 11,5 miljoen zodat het niet kan worden aangevochten door concurrenten. De rechten worden echter onmiddellijk weer terug kocht en daar krijgt de stam 12,5 miljoen per jaar aan licentie-inkomsten van. Op die manier kunnen farmaceuten hun (semi)monopolie-posities in veel medicijnen versterken en onttrekken zij zich aan de wetgeving van dat land. Het hoofd geen betoog om te begrijpen dat dit vooral uit winstbejag is gedaan en dat talloze farmaceuten zullen volgen met andere patenten en constructies. Zeker als je beseft dat het patent voor dit middel pas in 2024 verloopt ! Dit is dan ook een zeer ongewenste ontwikkeling in in de niet aflatende jacht naar steeds hogere winsten en het plaatsen van patiënt-belangen op de 2^e of zelfs 3^e plaats. Ik hoop dan ook dat deze truc verboden wordt, al zie ik daar weinig wettelijke basis voor, want het voelt aan als een illegale vorm van belasting ontwijking; dat heet belasting-ontduiking. In dit geval gaat het echter om het kunstmatig hoog houden van medicijn-prijzen …

PS. Door ziekte is er niet elke dag een column, of zijn ze soms kleiner dan normaal.