Er is een spreekwoord dat luidt “een ezel stoot zich in het algemeen geen 2 keer aan dezelfde steen”. En tóch is dat precies wat er gebeurd is, nota bene met het ministerie dat het beste in cijfers zou moeten zijn; het ministerie van financiën ! En dat werd, gênant genoeg, ontdekt door de leerlingen economie van een Tilburgse 5^e jaars VWO-klas die rekenvoorbeelden bij het officiële Belastingplan 2019 na rekenden. Daarbij kwamen ze allemaal op andere uitkomsten waarop docent van Vliet van het Beatrix-College samen met de leerlingen een reactieformulier invulde en de fout doorgaf. Vervolgens duurde het enige tijd maar ineens werd er begin oktober een taart afgeleverd in het lokaal, met een bericht van de staatssecretaris én een uitnodiging om op het ministerie te komen. Dat is mooi maar waarschijnlijk zal er nóg een taart en nóg een uitnodiging nodig zijn want “ook in de nieuwe voorbeeld-sommen klopt er het een en ander niet”, aldus van Vliet. Daarop werd nogmaals een reactieformulier verzonden en is het afwachten of er misschien een Ministerie van Financien-ezel op de volgende taart afgebeeld staat ! En het wordt nog erger want een ezel mag er ook uitgedeeld worden aan minister Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Een fout in de berekening van koopkrachtcijfers voor werkenden zorgt ervoor dat iedere werkende dit jaar een paar tiendes minder koopkracht heeft. En sommigen zoals alleenstaanden met kinderen en een modaal inkomen verschuiven zelfs van een lichte koopkracht-stijging naar 0,3% koopkrachtVERLIES ! Het meest pijnlijke was dat deze berichten uitkwamen vlak nadat ik eerder al schreef over mijn twijfels omtrent de koopkracht-stijgingen die ons voorgespiegeld waren ! En het voedt de toch al enorme twijfel die er is over de door de regering voorgespiegelde koopkracht-stijgingen die 4 op de 5 mensen niet geloven (zie eerdere enquête). Dom ! En nog meer domheid:

S&P: ‘Italiaanse plannen zijn juist slecht voor de economie’ !

Afgelopen week verlaagde kredietbureau Moody’s zijn rating voor Italië (‘zorgen over het stijgende tekort en de te hoge staatsschuld’) naar Baa3 (nog amper boven ‘junk’) en aan het eind van diezelfde week verlaagde concurrent S&P zijn vooruitzicht voor het land. De rating blijft dan eerst nog wel (op de al niet overtuigende BBB/A-2) staan met de kans dat dit in de toekomst neerwaarts wordt herzien. Die is in de praktijk ongeveer 50% maar uiteraard zeer sterk afhankelijk van de koers die de regering voert om de geconstateerde problemen (al dan niet) te adresseren. En in dit geval voert de regering in Rome een keiharde ramkoers met Brussel inzake het tekort en de staatsschuld, zodat de kans nagenoeg 100% is dat de eerstvolgende herziening een neerwaartse wordt. Want daar waar Conte beweert dat het oplopende tekort goed is voor de economische groei bestrijdt S&P dat ten enemale: ’de “economische- en fiscale plannen zijn slecht voor de Italiaanse groei’ ! Dat beweer ik overigens al sinds de voorverkiezing en constateerde geruime tijd daarvoor dat Italie met 132% BBP de op 3-na-grootste staatsschuld ter wereld heeft. Het was overigens geen toeval dat die bureaus afgelopen week met hun verlaging kwamen want eerder beloofde de Italiaanse regering Brussel nog om het tekort op 0,8% BBP uit te laten komen. En als je daar dan luttele weken later al 2,4% van maakt waarmee de schuld met ettelijke tientallen miljarden op wordt gejaagd in 2019, dan is dat vragen om problemen. En dus was het evenmin vreemd of toevallig dat Brussel de voorgestelde begroting afkeurde en binnen 3 weken een fors betere wil zien. Daarop heeft het land laten weten geen alternatief te hebben, hier en daar een beetje af te kunnen schrapen maar niets wezenlijks aan de begroting te veranderen, en die misschien zelfs wel ongemoeid te laten. Naast dit unicum kan er dan ook een zogenaamde strafbankjes-procedure worden gestart met verscherpt toezicht en moet de begroting snel mogelijk in evenwicht komen; waarbij zware boetes uitgedeeld kunnen worden voor niet naleven …

Wie is er nu “ziek in zijn hoofd”, Grillo ? U toch zeker …?

Nu is het uitdelen van zware boetes uiterst omstreden omdat zulke landen al in de financiële problemen zitten, dus dat zal er niet snel van komen, of op enorm veel onbegrip stuiten. Maar dat er iets moet gebeuren is ook duidelijk want de Italiaanse populisten laten de zaak steeds verder uit de klauwen lopen. Sterker nog: de oprichter van de 5-sterren-beweging (Grillo) noemde de mensen van de ratingbureaus “ziek in hun hoofd” en vicepremier Salvino zei “we gaan gewoon door”. Schrikbarend genoeg is dat ZO GOED ALS dezelfde reactie die toenmalig premier Berlusconi, door ondergetekende eerder “de grootste financiële prutser van Europa sinds WOII” genoemd, indertijd ook gaf ! En toen verlaagde men de staatsschuld van het land tot 4 niveaus HOGER dan nu en werd Berlusconi’s regering enige tijd later gedwongen om af te treden ! Blijkbaar leert er dus niemand in Rome van de nog jonge geschiedenis en lijkt men alleszins van plan om dezelfde fouten uit het verleden nog maar weer eens te herhalen. Een heel wijs man zei indertijd: ‘het domste dat men kan doen is een experiment telkens opnieuw herhalen in de hoop dat er steeds een ANDERE uitslag uit komt. Oftewel: leer van (zeker grote) fouten en voorkom dat zo’n fout in de toekomst ooit nog gemaakt wordt. Maar blijkbaar niet in Rome en dat kan ze duur komen te staan. Want met deze afwaarderingen denk ik dat ‘het spel op de wagen zit’ en dat er, analoog aan Griekenland en allerlei andere landen indertijd, een nieuwe fase in is gegaan; die overigens jaren kan duren. En die kan slechts op 2 manieren eindigen: de 1^e is dat men zich alsnog aan de regels houdt en zowel het tekort als de schuld omlaag krijgt, maar dat zullen de kiezers van dat kabinet in Italië niet leuk vinden. De 2^e oplossing is dat dit alsmaar verder gaat en de rentes van Italiaanse staatsleningen steeds verder oplopen totdat ze ondraaglijk worden en men de vicieuze cirkel der onoverkomelijke problemen definitief binnengestapt is (lees: hulp nodig). Een hulp die Europa niet kan, en ook helemaal niet WIL bieden ...

P.S. En na de opmerking van MinFin Tria “dat Italië banken helpt als zich een nieuwe crisis voordoet, dat iedere regering dat zou moeten doen en dat de Italiaanse banken er solide voorstaan” (grove leugen !) weet ik zeker dat het spel al op de wagen zit …

P.S. Door omstandigheden zijn columns en analyses van ondergetekende de komende tijd minder frequent, danwel onregelmatiger.