Het is een open deur intrappen dat de sterk gestegen inflatie vooral door de fors gestegen olieprijs is veroorzaakt; dat kon u in een recente kolom van ondergetekende en de voorspelling daarover al lezen. Sommige landen zoals Nederland hebben echter nog een EXTRA probleem want zij hebben plannen die de inflatie in 2019 nóg verder op zullen jagen. Dit kabinet jaagt immers het lage BTW-tarief van 6 naar 9% op en menig econoom is daar (zeer) negatief over; ik waarschuwde er ook al eens nadrukkelijk voor. MKB-Nederland onderzocht hoe groot de impact van de maatregel zou kunnen zijn en voorspeld “enorme gevolgen”. Dat is niet vreemd want zo ongeveer de hele MKB krijgt ermee te maken en uiteraard worden de verschillen met de buitenlanden in de grensstreken nog extra versterkt. Want er zijn erg veel producten die onder het nu nog lage 6% BTW-tarief vallen zoals bijna al uw boodschappen, fietsenmakers, Schoenmakers, kappers, medicijnen, kraanwater, schilders, behangers, veel medische artikelen enz. Officieel verlaagt het kabinet de inkomsten-belasting voor werkenden dus iedere werkende mag er niet op achteruit gaan; maar dat geldt dus al niet voor mensen met een uitkering. Ik geloof er echter (alleen al door de hiernaast stijgende inflatie) geen barst van dat de belofte van het kabinet, dat iedereen er per saldo op vooruit gaat, uitkomt; al helemaal niet voor de mensen met een uitkering. Ook zal de maatregel in grote delen van ons land in de buurt van een grens extra omzetverlies en dus extra BTW-verlies voor de overheid betekenen; ook hier zal bruto geen netto zijn. En de morele idioterie van deze maatregel is even simpel als onthutsend: een laag BTW-tarief was ooit bedoeld om de minst verdienenden (vooral uitkeringen) te ontzien.

Italie is al sinds 1992 het slechtst presterende grote Eurozone-land, en dat kán niet zo door blijven gaan …

Halverwege 2018 wijs ik even op de inflatie in ons land, die in mei al 1,9% bedroeg en in Duitsland zelfs al doorschoot naar 2,2%; op jaarbasis. Dat zijn getallen die akelig dicht (en zelfs óver) de ECB-doelstelling van 2% gaan zodat de ECB acuut op de stimulerings-rem zou moeten trappen. Maar dat lijkt vooralsnog niet te gebeuren omdat de Z-Europese landen (vooral Italië), bijna 10 jaar na het einde van de kredietcrisis, NOG langer tijd én ULTRALAGE rente nodig hebben om hun balansen enigszins te saneren. Draghi: ”rustig aan en zorgvuldig met QE- en rente-stappen”. En dan kan ik u voorspellen dat N-Europa dat bekoopt met inflatie die makkelijk richting 3% gaat en dit jaar alle koopkracht-winst opslurpt zodat de groei volgend jaar een stuk terugvalt. Ja, ook dat is een onderdeel van de transferunie die Eurozone heet en waarbij de kapitaalstromen in allerlei opzichten netto van noord naar zuid zijn gericht. Dit terwijl de verwijten vanuit Z-Europa steevast zijn dat de Duitsers (en andere landen) te streng zijn in hun financieel beleid, geloofwaardigheid en een te dure euro nastreven. Echter, een dure munt is een teken van een solide economie met solide financieel beleid, relatief weinig schulden en hoge welvaart; veroorzaakt door geloofwaardigheid en streng financieel beleid. Het is dus geen kwestie van welles-nietes: dit zijn keiharde economische feiten waar de meeste Z-Europese landen niet (graag) aan willen voldoen. En dus is het een POLITIEKE keuze om daar niet (graag) aan te willen voldoen terwijl ze in 1992 voor het POLITIEKE Verdrag van Maastricht kozen omdat dit hen veel (nieuwe) welvaart zou brengen. Maar als je daar weinig tot niets voor over hebt (het komt NIET VANZELF !) heb je ook NIETS in de Eurozone te zoeken !

Ezone-economieen van noord en zuid moesten naar elkaar groeien maar m.n Griekenland en Italie faalden enorm !

Dat is geen pleidooi om Italië er maar uit te gooien, maar als het land ook de komende jaren geen boodschap heeft aan de uitgangspunten van eerder gemaakte afspraken, dan moeten ze er m.i uit VOORDAT hun problemen ondraaglijk worden ! Dat kan de hele Eurozone meesleuren zoals Griekenland met zijn slechts 2% Eurozone-BBP al bijna lukte; terwijl de schuld en economie van Italië bijna 10 keer zo groot zijn ! Geruime tijd geleden heb ik de effecten uit de inleiding al voorspeld omdat ik wist dat dit zou gaan gebeuren; de financiële en economische verschillen tussen noord en zuid zijn immers (te) groot. In een andere column heb ik al eens geschreven dat het Verdrag van Maastricht veel te vroeg is ingesteld, de Eurozone veel te vroeg is begonnen en / of veel minder landen had moeten tellen (vooral N-Europese). Die lagen namelijk in velerlei opzichten veel dichter bij elkaar dan de meeste Z-Europese landen en dán is een eenheidsmunt als de euro en stringent beleid veel geloofwaardiger. Dat zorgt voor de laagst mogelijke rentes in de geldmarkten, de hoogste ratings en dus relatief weinig verlies van gemeenschapsgeld aan onnodige rente-betalingen. Het beste is uiteraard om geen schulden te hebben maar de overheden van toen zijn daar de laatste millennia véél te makkelijk mee omgegaan zodat de huidige grote schuldenaren extra uit moeten kijken. Dat doen ze echter niet (Griekenland; 2011) en of willen ze niet (Italië; nu) terwijl ze in het verleden wel allerlei verplichtingen aangegaan zijn om die lage rentes, hoogste ratings en hogere economische groei te krijgen. En als je je niet aan de financieel-economische afspraken houdt dan MOET dat uiteindelijk zware consequenties hebben om geloofwaardig te blijven. Dus MOET het volgende Eurozone-verdrag UITDRUKKELIJK een uittrede-clausule bevatten die een land als Italie eruit laat, zij het op zeer zware voorwaarden. En niet pappen en nathouden: zet ze voor het blok en laat ze kiezen VOORDAT ze onoverkomelijke ellende maken !

WENS: Nu de zomervakantie officieel aanbreekt wens ik iedereen een geweldige vakantie met veel mooi weer (2018 is geweldig begonnen !), een hoop rust om de batterijen weer op te laden en een fitte start in het nieuwe schooljaar.